Biegi na orientację to konkurencja, w której uczestnicy używają mapy i kompasu, aby odnaleźć drogę na nieznanym terenie. Biegi na orientację można uprawiać na różne sposoby, ale najpopularniejszym z nich jest posługiwanie się atlasem lub mapą topograficzną.
Najczęstsze błędy podczas marszu na orientację obejmują:
Plan treningowy jest najważniejszym narzędziem w biegach na orientację. Powinien być spersonalizowany i obejmować ukierunkowane treningi, które skupiają się na konkretnych potrzebach, aktualnym poziomie sprawności fizycznej i celach poprawy.
Orientaliści trenują w różne dni tygodnia, w zależności od harmonogramu pracy i szkoły lub ilości czasu, jaki mają w ciągu dnia. Niektórzy preferują dwie 30-minutowe sesje dziennie, podczas gdy inni mogą chcieć jednej godzinnej sesji 4 razy w tygodniu (po 20 minut każda).
Bieg na orientację to sport łączący czytanie mapy, nawigację i bieganie. Jest to doskonały sposób na odkrywanie przyrody przy jednoczesnym zachowaniu dobrej kondycji.
Najlepsze techniki biegu na orientację to te, które poznałeś dzięki doświadczeniu lub treningowi, np. nie spieszyć się ze znalezieniem każdego punktu kontrolnego, aby nie zgubić się przed ukończeniem trasy lub zwracać uwagę na szczegóły na mapach nieznanych obszarów.
Praktyka czyni mistrza. Im częściej coś robisz, tym większe masz szanse, że w końcu uda Ci się to osiągnąć i biegi na orientację nie są tu wyjątkiem. Znajomość mapy ułatwi znajdowanie punktów orientacyjnych, ponieważ można odnieść to, co jest na mapie, do miejsca, w którym się znajdujemy w rzeczywistości.
Należy również zwrócić uwagę na punkty orientacyjne lub wskazówki, które pomogą wskazać, gdzie mogą znajdować się pewne miejsca, takie jak drzewa, głazy, budynki itp. Wszystkie te rzeczy składają się na zdradzanie pozycji, co może się przydać, jeśli potrzebujesz pomocy, ale nie wiesz, jak daleko zboczyłeś z trasy.